نکات ایمنی در کوهستان و عملیات نجات

1- نکات ایمنی قبل از عملیات (برنامه ریزی)

2- نکات ایمنی در حین عملیات (کوهنوردی) برابر تجربه بدست می آید.

1. الف: جمع آوری اطلاعات کامل از محدوده عملیاتی

ب: تهیه تجهیزات مناسب نسبت به نوع عملیات و شرایط جدی و بومی منطقه

ج: انتخاب نفرات (از نظر سطح آمادگی و آگاهی)

 2. الف: در جریان قرار دادن خانواده ها از نوع عمليات و زمان رفت و برگشت

ب: در عملیات از وسایل ارتباطی (بی سیم و تلفن همراه) استفاده کنيد.

ج: هرگز بدون همراه کوهنوردی نکنید (بخاطر آسیب ديدگي احتمالی)

د: در برخورد با حوادث غیر مترقبه مثل ماندن در کوه اولین کار اینست که ارتفاع خود را تا جای ممکن کم کنیم.

هـ: در پناه یک غار یا دیواره  قرار می گیریم.

و: هر چقدر لباس گرم داریم می پوشیم و پاها را داخل کوله پشتی می کنیم و در صورت نیاز ایجاد سر و صدا کرده تا دیگران ما را پيدا کنند.

پ: در عملیاتهای نجات قبل از هر کاری مسئولین مربوطه را در جریان قرار دهید و در حین عملیات به صورت شفاهی گزارشهائی بدهیم.

ر: در عملیاتهای نجات همیشه از همفکری با نیروها پرهیز نکنید و لیکن تصمیم گیرنده یک نفر باشد.

ز: در عملیاتهای نجات از ریسکهای بی مورد پرهیز کنید.

و: هرگز از تمام نیروی بدنی خود برای یک عملیات استفاده نکنید.

«خصوصیات یک نجاتگر»:

1. داشتن اطلاعات کافی و مهارت جهت نجات انسان

2. حفظ خونسردی در مواجه با حوادث و سوانح

3. سرعت عمل در کار

4. ابتکار عمل (از کمترین وسایل به نحوه احسن استفاده شود).

5. داشتن قدرت حمایت روانی مصدوم

6. محدوده فعالیت خود را بشناسیم

7. آراسته بودن و برخورد مناسب

8. استعداد فردی

9. وضعیت فیزیکی مناسب

10. توانایی فعالیت بدنی شدید

11. نداشتن سابقه بیماری قلبی و ریوی

12. نداشتن عفونت تنفسی

13. حداقل 18 سال سن و از نظر فیزیکی و جسمانی شرایط مطلوب داشته باشیم.

«وظایف یک نجاتگر»

1. رسیدگی سریع و مناسب به مصدومین حادثه

2. حفظ سلامتی خود و دیگر نجاتگران

3. ایمنی منطقه آسیب دیده

4. ارزیابی مصدوم

5. ارزیابی محل حادثه

6. گزارش از محل حادثه

7. رهاسازی مصدوم

8. دستیابی به مصدوم

9. هدایت و کنترل اطرافیان و نظاره گران

10. مدیریت در صحنه حادثه

11. مکتوب سازی اقدامات و مراقبتها

12. هر بار که از وسایل استفاده می کنیم مسئول بازرسی ابزار خودمان باشیم.

13. فعالیتهای غیر استاندارد ولی ایمن زیر نظر Level بالاتر می توان انجام داد.

14. آگاهی از سیستم های بالا کشی

«پوشاک و تجهیزات انفرادی»

به کلیه تجهیزاتی که کاربرد مستقیم در جهت رفع احتیاجات فردی نجاتگر دارد و همواره باید با او باشد تا نسبت به شرایط بوجود آمده از آنها استفاده کند.

1. کفش کوه: مهمترین وسیله کوهنوردی محسوب می شود رویه آن چرم و کف آن ویبرام است.

2. جوراب پشمی

3. بلوز و شلوار بادگیر: جنس این بادگیرها از (گورتکس) است که از یک طرف اجازه نفوذ مولکول آب را نمیدهد ولی بخار آب را از داخل به خارج رد می کند که باعث جلوگیری از تعریق بدن می شود.

4. لباس و شلوار پلار (حوله ای) سبک، گرم و در مقابل رطوبت مقاوم است.

5. عینک کوهنوردی که باید جنس آن دارای فیلتر (UV) باشد (UV) دار باعث جلوگیری از اشعة ماوراء بنفش به چشم می شود.

6. کلاه نقاب دار طوفان

7. دستکش کوهنوردی (مخصوص صعود و فرود)

8. کوله پشتی (حجم داخل کوله پشتی را بر حسب لیتر محاسبه می کنند)

9. کیسه خواب مناسب: باید سبک، کم حجم و در دمای پایين تر از صفر دمای داخلی خود را حفظ کند.

10. قطب نما

11. قمقمه آب (فلاکس چای)

12. چراغ قوه و باطری یدک

13. چاقوی چند کاره

14. کرم ضد آفتاب

15. آئینه

16. دماسنج

17. فشار سنج

18. نوار چسب

19. چسب زخم

پیراهن کوهنوردی: راحت بوده و دستها به راحتی حرکت کنند در زمستان از نوع پشمی بوده و در تابستان از جنس نخی استفاده شود.

دستکش مخصوص: از جنس پشمی بوده و رویه آن نایلونی است تا از خیس شدن آن در مواقع بارندگی جلوگیری کند.

منبع : http://ghoghnoos125.blogfa.com/